II niedziela Adwentu (B)
Czytania: Iz 40,1-5.9-11; 2 P 3,8-14; M 1,1-8.
Kolejne spotkanie przy stole, na którym znajdują się – przygotowany wcześniej –
wieniec adwentowy oraz Pismo Święte.
1. Modlitwa i słuchanie słowa Bożego
Wyznaczona osoba zapala dwie świece na adwentowym wieńcu.
Ojciec: W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
Wszyscy: Amen.
Matka: odczytuje fragment z Pisma Świętego – Mk 1,1-8.
Ojciec rodziny: odczytuje modlitwę.
Módlmy się: Panie, nasz Boże, przyjmij nasze błagania i udziel nam swojej pomocy
w doświadczeniach życia, niech przyjście Twojego Syna nas umocni i zachowa od grzechu.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności
Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
Wszyscy: Amen.
2. Rozmowa domowników na temat Adwentu
Wprowadzenie
Przeczytany przed chwilą wstęp do Ewangelii według św. Marka kieruje nasze myśli
ku prorokom, którzy poprzedzili Jezusa Chrystusa w Jego misji. Ostatnim z nich – według
porządku czasowego – był Jan Chrzciciel, który okazał się najgorliwszym zwiastunem
przyjścia Pana Jezusa. On jest „głosem wołającego na pustyni”, który wzywa do przemiany
życia, aby Bóg mógł utorować sobie drogę do ludzkich serc. Znakiem tej przemiany jest
chrzest. Jan udzielał go na odpuszczenie grzechów.
Zwróćmy uwagę na słowa, która wypowiada Jan Chrzciciel. Jest w nich ogromna
prostota i jednocześnie zdecydowanie, dzięki czemu ten wielki prorok trafia do serc tak wielu
ludzi. Słuchacze odkrywają w jego słowach niemal od razu działanie samego Boga, który
wypełnia w ten sposób kolejny etap zapowiadanego planu zbawienia. Nie bez znaczenia
okazał się osobisty przykład życia św. Jana; wielu ludzi w jego postawie zauważyło
potwierdzenie autentyczności Bożego nauczania. Święty Marek napisał, że słowa oraz
osobisty przykład Jana Chrzciciela sprawiły, iż nad rzekę Jordan przychodzili przedstawiciele
różnych warstw społecznych, aby przemienić swoje życie.
• Dlaczego Jan Chrzciciel wybrał sobie pustynię jako miejsce głoszenia nawrócenia,
a nie np. Jerozolimę lub inną znaną miejscowość?
• Co oznaczają słowa: „Przygotujcie drogę Panu, prostujcie dla Niego ścieżki”?
O jaką drogę i o jakie ścieżki chodzi w tym fragmencie? • Z czym wiązało się przyjęcie chrztu, którego udzielał Jan Chrzciciel? Czym różni
się chrzest, którego udzielał św. Jan Chrzciciel, od chrztu, który przyjął każdy
z nas?
• O czym mówi nam styl życia Jana Chrzciciela (jego ubranie, postawa)? Co było
dla niego największą wartością?
• Czego możemy nauczyć się od Jana Chrzciciela? Co należy zrobić, aby jego
wołanie było skuteczne w naszych czasach?
• Jak wyobrażają sobie udane i szczęśliwe życie współcześni nam ludzie? Jakie są
ich oczekiwania i nadzieje?
3. Modlitwa na zakończenie
Ojciec: Prośmy teraz wspólnie za wstawiennictwem Maryi o błogosławieństwo
na nadchodzący czas oraz o to, byśmy jako odnowieni na duchu przeżyli święta Bożego
Narodzenia.
Wszyscy domownicy: Zdrowaś Maryjo...
Ojciec: Niech nas błogosławi i strzeże Bóg Wszechmogący i Miłosierny: Ojciec i Syn, i Duch
Święty, a pokój Pański niech zawsze będzie z nami.
Wszyscy: Amen.
